Ekkert brottkast, allt hráefni að landi

Nú í hallærinu eru þeir í Sjávarútvegsráðuneytinu að dunda sér við að færa í reglur að allt hráefni sem fellur í togaratroll skuli fært að landi. Hausa, dálkar, innyfli og annað, allt skal þetta heim og þar í gúanó. Ráðherra segir að þetta "snúi að siðlegri umgengni við sjávarauðlindina".

Á meðan við búum við handónýtt fiskveiðikerfi sem hvetur til brottkasts, vannýtir miðin, flytur sjósókn frá fólkinu til sægreifa, þá eru pappírsdýrin að vinna í því að koma slorinu í land - með tapi. Allt í einhverri ímyndaðri "virðingu" við náttúruna.

Nær væri að skylda þá á skipunum til að kurla niður hausa og beinagarða áður en þeir fara í hafið svo "hráefnið" verði aðgengilegra fyrir horfiskinn, sem ekki má veiða. 

 

Sami ráðherra, landbúnaðar- og sjávarútvegs, skiptir sér hins vegar ekki af því að "veiðimenn" séu að skemmta sér við að kvelja laxa, þreyta þá til ólífis og sleppa þeim aftur. Þetta er þó hreint lögbrot, það er í trássi við dýraverndunarlög, sem segja að veiðidýr skuli aflífað svo fljótt sem auðið er og að bannað sé að kvelja dýr sér til skemmtunar. Hvar er virðingin við lífríkið?   

Athugasemdir

[Pálmi Gunnarsson (IP-tala skráð) 10.3.2010 kl. 00:02]

Ég hef ávallt borði mikla virðingu fyrir þér sem vísindamanni Jón.  En nú ferðu yfir strikið. Ég ræð svo sem ekki áliti þínu á mér eða öðrum stangaveiðimönnum sem gefa fiskum líf eftir viðureign en myndi gjarnan vilja sleppa því að fá frá þér póst héðan í frá -   

[Jón Kristjánsson, 10.3.2010 kl. 00:26]

Ja hérna, það er bara svona. Vísindi og skoðanir eiga nú ekki saman.

[Sigurður Þórðarson, 10.3.2010 kl. 05:53]

 Sæll Jón þetta sannar hið fornkveðna:

"Aðgát skal höfð í nærveru sálar"

[Rúnar Karvel Guðmundsson, 10.3.2010 kl. 11:59]

En þetta er alveg satt hjá Jóni. Skýrt kveðið á um þetta í dýraverndarlögum.

 Smálaxalúsarsálarháttur að móðgast eitthvað yfir þessu.

Laxinn, eftir að hafa verið þreyttur á króki í yfir hálftíma, búinn að vera veturinn að éta í sig orku fyrir hrygningu er ekki mikill til stórræðanna, útkeyrður og orkulaus!  Ekki étur hann í sig orku í ánni korter fyrir hrygningu!

 Þannig að þessi Veiða/Sleppa bóla á ekki rétt á sér og ætti að vera bönnuð.

Annað hvort veiðir þú fiskinn til að hirða hann eða þú sleppir því og leyfir náttúrunni að njóta þess.

 Með bestu kveðjum.

[Árni Gunnarsson, 10.3.2010 kl. 18:42]

Hræsni og yfirdrepskapur hefur einkennt allar vísindalegar yfirlýsingar Hafró gegn um langa sögu. Undarlega margir háskólamenntaðir einstaklingar hafa valið þann kost að gera sig heldur að flónum en að ganga úr vistinni hjá LÍÚ.

Siðferðis-og réttlætiskennd okkar flestra er í varðhaldi sjálfhverfunnar og okkur er það flestum um megn að horfa hlutlægt á siðferðileg álitamál sem snerta okkur sjálf.

Stangveiðimenn tala mikið um viðureignina við hinn "göfuga höfðingja straumanna" sem heitir lax. Ekki geri ég lítið úr þeim hughrifum enda sjálfur nokkur veiðmaður. Mín veiðmennska átti þó ævinlega þráðbeina tengingu við brauðstritið sem aldrei er bundið neinum sjarma. Þegar ég skaut fugl eða sel var ég betur settur með fæði handa fjölskyldunni. Sama átti við þegar ég veiddi svartfugl á snörufleka. Sá veiðiskapur var fæstum að skapi öðrum en okkur sem fuglinn veiddum og seldum mestan hlutann.

Afar viðkvæmt umræðuefni.

En skyldi laxinn sem sleppt hefur verið eftir hetjulega viðureign og langa ekki finna til neinnar niðurlægingar þegar veiðimaðurinn klappar honum vingjarnlega eftir vigtun og myndatöku og sleppir honum síðan aftur í ána?

[Jón Kristjánsson, 10.3.2010 kl. 20:55]

Frá því að maðurinn gekk uppréttur hefur hann gengið til veiða til þess að afla fjölskyldu sinni viðurværis. Nútímamaðurinn virðist hafinn yfir þetta, enda getur hann keypt sér influttan mat, nú ganga menn til laxveiða til þess að leika sér, án þess að ætla nýta sér aflann.
Þorkell í Ferjukoti sagði mér að veiðimenn kæmu ekki lengur til að biðja hann um að reykja fisk, heldur hentu þeir honum í ruslagáminn. Þeir vissu ekki hvernig ætti að matreiða hann.
Þetta er nútíminn, fínt að fara í laxveiði, best að sleppa honum strax svo ekki þurfi að hafa fyrir því að henda honum í ruslagáminn.
Þessar sleppingar eru yfirleitt gerðar undir því yfirskini að verið sé að fara vel með stofninn, passa upp á hrygningarstofninn, svo stofninn "styrkist".
Engar rannsóknir styðja réttmæti þessa, þvert á móti leiðir of mikil hrygning til aukinnar samkeppni, í besta falli einskis árangurs, en að öllum líkindum til hnignunar stofnsins. Laxinn kemur að mestu (95%) einu sinni í ána, laxi sem sleppt er kemur ekki aftur að ári.
Rannsóknir hafa sýnt að aldrei er skortur á seiðum, því er misskilningur að auka þurfi hrygningarstofninn.
Lesið nánar um líffræði laxins hér: www.fiski.com/skrar/vafisk.html

[Pálmi Gunnarsson (IP-tala skráð) 10.3.2010 kl. 21:30]

Kæri Jón  ... það er nú trúlega fátt sem stendur vísindunum meira fyrir þrifum en einstrengisháttur og ósveigjanleiki það ættir þú manna best að vita. Eftir að hafa snöggreiðst þér vegna ummæla þinna áttaði ég mig á því að ástæðulaust var með öllu að dvelja þar. Þú hefur auðvitað fullan rétt á að kall mig dýrapínara ef þú kýst svo. Það er þitt mál ekki mitt.

Djúpt innlegg Sigurðar Þórðarssonar var upplýsandi og lýsing Rúnars Karvels á orkuleysi laxa eftir viðureig var næstum því dramatísk. Þarna hefði nú fiskifræðingurinn geta stungið sér inn og leiðrétt ákveðinn misskilning ef hann hefði viljað en stundum má sannleikurinn kjurr liggja til dæmis þegar það hentar málstaðnum. 

Ég mun halda áfram að éta á mig gat af nýjum laxi, sjóbirtingi og sjóbleikju sem ég veiði og ég mun halda áfram að sleppa fiskum þar sem ég tel það passa að sleppa fiskum.

Annars sýnist mér það hljóti að liggja í augum Jón Sigurður og Rúnar ... að þið drífið ykkur á nærliggjandi lögreglustöð og leggir fram eitt stykki allsherjarkæru á hendur öllum þeim fólum sem einhverntímann hafa látið sér detta í hug að sleppa laxi efitir viðureign.

[Jón Kristjánsson, 10.3.2010 kl. 22:33]

Gott mál Pálmi. Auðvitað þarf að skiptast á skoðunum, það er nauðsynlegt. Varðandi leiréttingar á færslu Rúnars vísaði ég á laxasíðuna mína í færslu minni hér á undan. Slóðin brenglaðist í innsetningu en það má fara á  hana með því að kopiera hana beint inn í vafrann. Ekki ætla ég að kæra neinn, en þessi umræða hefur verið í gangi, Stangó var með fund um þetta 2005 og þar fórum ég og fleiri yfir málin í bróðerni.  

[Pálmi Gunnarsson (IP-tala skráð) 11.3.2010 kl. 00:50]

Allt í bróðerni Jón - að sjálfsögðu  

[Rúnar Karvel Guðmundsson, 11.3.2010 kl. 12:38]

Þakka fyrir fræðandi upplýsingar varðandi lax og hans lifnaðarhætti.

Svosem ekki ný vísindi.

 Staðfestir reyndar bara rökin fyrir því að veiða sleppa er tilgangslaus..

Þér er sjálfsagt lagt sjálfum Pálmi að gera það sem þér sýnist með þann fisk sem þú veiðir.

Enda enginn kæruhugur í mér að eltast við fólk í laxveiði sem veiða og sleppa.

 Finnst það vera tilgangslaust og fæ vonandi þá að hafa þá skoðun í friði.

 Með kærri kveðju

[Haraldur Bjarnason, 12.3.2010 kl. 21:38]

Í fyrra voru að finnast laxabein í tófugrenum í Borgarfirði. Þetta var nálægt laxveiðiám. Ljóst er að tófa sækir ekki lifandi lax út í á eins og minkurinn. Það skyldi þó ekki vera að þetta séu laxar sem veiðmenn hafa þreytt og sleppt aftur. Þeir drepast í mörgum tilfellum og eru þá ágætt og nærtækt fæði fyrir tófuna á fjörum laxveiðiánna.