Ekkert brottkast, allt hráefni að landi

Nú í hallærinu eru þeir í Sjávarútvegsráðuneytinu að dunda sér við að færa í reglur að allt hráefni sem fellur í togaratroll skuli fært að landi. Hausa, dálkar, innyfli og annað, allt skal þetta heim og þar í gúanó. Ráðherra segir að þetta "snúi að siðlegri umgengni við sjávarauðlindina".

Á meðan við búum við handónýtt fiskveiðikerfi sem hvetur til brottkasts, vannýtir miðin, flytur sjósókn frá fólkinu til sægreifa, þá eru pappírsdýrin að vinna í því að koma slorinu í land - með tapi. Allt í einhverri ímyndaðri "virðingu" við náttúruna.

Nær væri að skylda þá á skipunum til að kurla niður hausa og beinagarða áður en þeir fara í hafið svo "hráefnið" verði aðgengilegra fyrir horfiskinn, sem ekki má veiða. 

 

Sami ráðherra, landbúnaðar- og sjávarútvegs, skiptir sér hins vegar ekki af því að "veiðimenn" séu að skemmta sér við að kvelja laxa, þreyta þá til ólífis og sleppa þeim aftur. Þetta er þó hreint lögbrot, það er í trássi við dýraverndunarlög, sem segja að veiðidýr skuli aflífað svo fljótt sem auðið er og að bannað sé að kvelja dýr sér til skemmtunar. Hvar er virðingin við lífríkið?   

Hjakkað í sama farinu

Það getur verið gaman að rifja upp gamalt. Myndir verða skemmtilegri þegar árin líða, eins er með gamlar greinar, þá segir maður við sjálfan sig: Já, skrifaði ég þetta þá?

Hafróliðið lagði af stað í rall í vikunni og verður á sjó í þrjár vikur á þremur togurum. Góð búbót í formi yfirvinnu og sjópeninga í kreppunni.

Niðurstaðan verður sú að annað hvort veiða þeir minna eða meira en í fyrra, en þá veiddu þeir 25 tonn í úthaldinu. Ef þeir veiða minna þá láta þeir draga meira saman, ef þeir veiða meira, þá segja þeir ekki alveg að marka það, bíða verði eftir næstu "mælingu" og ekki megi slaka á uppbyggingunni. Sannið til, svona verður niðurstaðan, sama gamla tuggan.

Ég rakst á grein úr Pressunni en þar eru nokkrir lykilmenn spurðir álits á ráðgjöf Hafró um stóra samdráttinn 1993, þegar ráðlagt var að fara niður í 150 þús. tonn. Hver varð svo reynslan? Við erum enn að hjakka í sama farinu!

(Smella á myndina til að velja, smella aftur til að stækka) 

 

 

Ráðherra sjávarútvegs skríður fyrir Klíkunni

Jón Bjarnason  lét það verða sitt fyrsta verk sem ráðherra sjávarútvegs að skrifa eitt lítið lettersbréf til ICES og lofa statt og stöðugt að hann skyldi í einu og öllu eftir fiskveiðiráðgjöf Hafró næstu 5 ár (!) svo tryggja mætti ábyrga nýtingu og stuðla að „uppbyggingu“ þorskstofnsins.

      -Risaþorskur við hafnarkjaftinn í Reykjavík-

En hann gerði meira, hann bað ICES að taka út nýtingarstefnu  Hafró næstu árin og nú hefur borist svar eins og segir í fréttatilkynningu frá ráðuneytinu:

Þann 20. janúar sl. barst sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, Jóni Bjarnasyni, hjálagt svar Alþjóðahafrannsóknaráðsins (ICES), sem íslenska Hafrannsóknarstofnunin á aðild að, þar sem gerð er grein fyrir úttekt sérfræðinganefndar sem kölluð var sérstaklega til að taka út nýtingarstefnu þá sem Hafrannsóknastofnunin lagði til vorið 2009 að fylgt verði á næstu fimm árum.  Í svari ICES kemur m.a. fram það álit á mati Hafrannsóknastofnunarinnar, að þessi nýtingarstefna muni leiða til þess, með yfirgnæfandi líkum, að hrygningarstofnar þorsks fari vaxandi og verði stærri árið 2015 en þeir voru í ársbyrjun 2009. Jafnframt kemur fram að nýtingarstefnan sé í samræmi við alþjóðleg varúðarsjónarmið og viðmið um afrakstur fiskistofna sem leiði til betri afkomu til lengri tíma litið.

Er hægt að leggjast lægra, eða er þetta brandari? Hvernig dettur ráðuneytinu í hug að spyrja ICES? Vita þeir ekkert hvað ICES er?

Ég get upplýst þá um hvernig ráðgjafanefnd N-Atlantshafsins var samsett árið 2004, þegar ég var að vinna í Færeyjum og með verkefni fyrir Grænlendinga:

 

ICES- North Western Working Group 27 April - 6 May 2004, Copenhagen.

 

1.1 Participants

 

Einar Hjörleifsson (chair) Iceland
Bjorn Ævarr Steinarsson Iceland
Torsteinn Sigurdsson Iceland
Höskuldur Björnsson Iceland
Sigurdur Jónsson Iceland
Kristján Kristinsson Iceland

Jákup Reinert Faroe Islands
Petur Steingrund Faroe Islands
Jean-Jacques Maguire Faroe Islands
Lise Helen Ofstad Faroe Islands
Luis Ridao Cruz Faroe Islands
Jesper Boje Greenland
Marie Storr-Paulsen Greenland

Kay Panten Germany
Hans Joachim Rät Germany
Jolyon Chesworth JRC, Italy
Sergei Melnikov Russia

ICES, Hafró, Fiskirannsóknastovan í Færeyjum og Náttúrufræðistofa Grænlands, er allt sama bixið! Bara skipt um hatt eftir því hvort þeir eru heima hjá sér eða að drekka saman öl í Kaupinhöfn.

Ekki að furða þó heitt hafi verið í kring um mann á þessum tíma!

Drap ofveiði þorskstofninn við Nýfundnaland?

Enn er staðfastlega haldið fram að þorskstofninn við Nýfundnaland hafi verið veiddur upp á árunum 1980-1990. Þá er fullyrt að hann hafi enn ekki náð sér eftir 20 ára friðun. Sú fullyrðing segir óbeint að honum hefði sem sagt verið útrýmt með veiðum.

Þrátt fyrir að lögð hafi verið fram gögn sem sanna að hann hafi fallið úr hungri er ofveiðinni enn kennt um, þó svo að erlendi flotinn, sem hafði verið þarna að veiðum áratugum saman, hafi verið reknir úr landhelginni 1976.

Þrátt fyrir lögð séu fram gögn, frásagnir sjómanna og ljósmyndir, er enn fullyrt að þarna sé fisklaust. Að mínu mati er þetta gert til að halda lífinu í ofveiðinni sem stjórntæki, skapa ótta, þar með skortstöðu, sem  viðheldur kvótakerfum og sægreifaveldi.

Ég setti saman glærusýningu sem sýnir að ekki var um ofveiði að ræða og að þorskurinn hafi komið sterklega til baka fyrir  a.m.k. 5 árum síðan.

 

Brussel vill stjórna öllum fiskveiðum

Ég fékk nýlega fréttabréf FAL, sem er eitt af sjómannafélögunum í Skotlandi. Þar er m.a. fjallað um væntanlegan niðurskurð á aflakvótum í Norðursjó, viðbrögð FAL við Grænplaggi Evrópusambandisins, en þar er fjallað um framtíðarstefnu EB í fiskveiðimálum. Hún er m.a. sú að öll stjórnun sjávarauðlinda fer til Brussel. Barátta Skota til að hafa eitthvað að segja um nýtingu eigin fiskstofna virðist vonlaust og hefur engu skilað. Þá er grein eftir David Tompsson um einræðið sem Brussel fær skv. Lissabon sáttmálanum.
Meðal annars efnis er uppskrift að girnilegum síldarrétti, sem kemur okkur lítið að gagni þar sem fersk síld er ófáanleg í Fisklandinu.
Væntanlegur niðurskurður í Norðursjó er mikill, 15% í ýsu, 15% í ufsa og 61% í lýsu. Enn er óvíst með þorskinn því EB hefur ekki samið enn við Noreg.
Sem dæmi um niðurskurðinn má taka að 1994 var úthlutað til SFO, eins sjómannasambandanna, rúmum 14000 tonnum af þorski en 2008 var skammturinn kominn í 1800 tonn. Þess ber að geta að flotinn hefur verið skertur um 50% á tímabilinu en sjómenn segja að grjótnógur fiskur sé á slóðinni. Það er ekki bara hér sem reiknikúnstirnar og dellan ráða ferðinni.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Fal Newsletter

Loðnuskandallinn

Alveg er það merkilegt hvernig Hafró færa að halda loðnuflotanum í gíslingu meðan þeir rassskellast um Dumbshafið og reyna að telja loðnu. Þeir virðast trúa því sjálfir að unnt sé að telja loðnu af einhverju viti á Íslandsmiðum með nákvæmni upp á 1000 tonn.

Eftir margar ferðir út og suður hafa þeir nú mælt 355 þús tonn og vantar því enn 45 þús tonn upp á 400 þús. tonnin sem ákveðið var fyrir áratugum að skyldi vera nauðsynlegur til viðhalds tegundinni. Því skulu ekki hafnar veiðar að svo stöddu. Væntanlega verður beðið og beðið á meðan þeir reyna að mæla meira og meira, ef þeir finna 46 þús tonn í viðbót verður væntanlega dreginn hvítur fáni að húni og gefið út leyfi fyrir 1000 tonnum.

Segjum nú að hægt sé að mæla þá loðnu sem siglt er yfir með einhverri nákvæmni. Það sem snillingarnir hafa fundið á sínum ferðum eru nú orðin 355 þús. tonn. Að öllum líkindum hafa þeir siglt fram hjá eða ekki fundið nokkrar loðnutorfur, svo óvissan er í þá áttina, lágmarksmæling. Það er því alveg öruggt að það er meiri loðna en þeir finna. En – það verður að bíða þar til snillingarnir hafa fundið það sem þeir hafa ekki fundið nú þegar. Þá, þegar þeir hafa legið á því og talið má fara af stað. Við þetta gauf og þennan fíflagang tapast tími, enda hefur það gerst í a.m.k. sl. 3 ár að komið hefur loðna sem hefur ekki „fundist áður“  skýtur allt í einu upp kollinum, en of seint svo skipin ná ekki kvótanum. Í fyrra lágu þeir á torfu í heila viku og mældu og mældu, allir biðu, en þegar kallið kom var það of seint, kvótinn féll dauður niður.

Hvernig stendur á að mönnunum líðst það ár eftir ár að hafa milljarða af þjóðinni? Væri ekki nær að gefa út byrjunarkvóta strax til að koma flotanum í gang, og þannig finna meira af loðnu fyrr?

Önnur hlið á þessu máli er svo sú að þó alltaf hafi verið skilin eftir þessi heilögu 400 þús. tonn til hrygningar,  er loðnustofninn í sögulegu lágmarki.

Vill ekki einhver stoppa þessa vitleysu? 

Hrygningarstofn loðnu 355 þúsund tonn

Vísindavillur á fiskislóð

Nýlega var haldin ráðstefna í tengslum við "World fisheries day" sem haldinn var i Lorient í Frakklandi. Þar flutti erindi Menakhem Ben-Yami sem er reyndur fiskifræði- og sjómaður, sá sami sem vann álitsgerð fyir Færeyinga. Ég kynntist honum á N. Írlandi þegar við unnum þar fyrir sjómenn.

Í fyrirlestri sínum gagnrýnir hann nútíma fiskivísindi harðlega. 

Sjá fyrirlestur á ensku: http://www.allcoast.com/discussion/ViewTopic.cfm?topic_ID=103700

Íslensk fiskveiðistjórn við hringborð í Póllandi

Ég var að koma frá Póllandi, en þangað var mér boðið til að taka þátt í hringborðs umræðum sem reglulega eru haldin til að ræða pólskan sjávarútveg.  Þeir fengu mig til þess að  segja frá reynslu Íslendinga af Kvótakerfinu, en nú er verið að reyna að þvinga framseljanlegt kvótakerfi upp á pólska sjómenn. Einnig flutti ég erindi um reynslu Færeyinga af sínu dagakerfi.

Ég fléttaði saman fiskveiðistjórn og árangur af henni, hvernig Kvótakerfið var  innleitt til að setja meiri hömlur á veiðarnar í því skyni að byggja upp þorskstofninn, sem kominn hafði verið að fótum fram vegna ofveiði og græðgi sjómanna.

Árangursleysi stjórnunar, villukenningar og blindganga Hafró, getuleysi stjórnmálamanna til að breyta vonlausu og niðurrífandi kerfi, vegna þess að sægreifarnir hafa þá alla í vasanum, styðja þá og styrkja.

Ég reyndi að tala það mál sem menn skildu og dró ekkert undan, enda engin ástæða til að hlífa neitt kerfi sem er búið að leggja landið í rúst.

Skemmst er frá því að segja að ég fékk gríðarlega góð viðbrögð frá sjómönnum og græningjum, en kerfiskarlanir, sem vilja koma kerfinu á voru ekki eins hressir. Mér kom reyndar á óvart afstaða græningja, WWF og Greenpeace, en þeir líta á fiskveiðar og sjómenn sem hluta af náttúrunni og menningu sem þarf að viðhalda. Þeir hváðu ekki einu sinni þegar ég sagði þeim að við hefðum veitt 170 stórhveli s.l. sumar.

Kerfis/ríkis-karlarnir sögðu að með því að sneiða af helstu gallana væri rétt að prófa kvótakerfið í þrjú ár og sjá svo til..  „Svona byrjaði þetta hjá okkur“ sagði ég, þið megið alls ekki rétta skrattanum litla fingurinn.

Þarna urðu miklar umræður og mikið gaman og ég fann að ég hafði gert mikið gagn með minni hreinskiptu frásögn af þessu hagræðingarkerfi andskotans.

Hlýnun jarðar af mannavöldum- tilbúin fjárkúgun og svindl?

Þann 23. nóvember sl. var eftirfarandi frétt lesin einu sinni á Bylgjunni. Síðan hefur ekki heyrst múkk, hvergi. Fréttin um að tölvuþrjótar hefðu brotist inn í tölvukerfi vísindamanna sem halda fram hnattrænni hlýnun: 

"Þar kemur ýmislegt fram sem efasemdarmenn um hlýnun jarðar segja að sýni ljóslega að vísindamennirnir stundi blekkingar til þess að ýkja áhrif mannsins á loftslagsbreytingar."
sagði í fréttinni".

Fjölmiðlar heimsins hafa verið þöglir um þetta, enda loftslagsráðstefna SÞ að fara af stað í næstu viku, með þátttöku 100 þjóðarleiðtoga, Obama og co. - Skyldi Óli annars láta sjá sig?

Hér er slóð, sem tekur þetta mál fyrir, svindlið, peningaplokkið og þögn fjölmiðla. Hvenær verður fiskveiðistjórnarmafían með öllu sínu bixi tekin á beinið?

Hér er önnur slóð um málið. (Var að heyra að Spegillinn í útvarpinu taki málið fyrir núna, föstudag 4/14) 

Snurvoð, - listaveiðarfæri eða skaðræðisgripur?

Skipuð hefur verið nefnd til að athuga hvort snurvoð geti veri skaðlegt veiðarfæri, fari illa með botninn. Um þetta eru skiptar skoðanir, þess vegna var nefndin sett á laggirnar. Oft hefur verið sagt að voðin hafi tekið svo miklum breytingum að gömlu næturnar hafi verið eins og vasaklútar í samanburði.

Þetta er nú ekki alls kostar rétt, en nú eru notuð betri efni og gerð fótreipis hefur verið breytt því oft eru notaðar körtur eða hopparar, til að geta dregið á grófari botn, en í gamla daga voru notuð fótreipi út tógi.

Ég gróf upp bók frá 1939 eftir Árna Friðriksson þar sem hann skrifar um snurvoð, lýsir gerð hennar og áhrifum hennar á lífríkið. Þar má einnig finna mikinn fróðleik um áhrif veiðarfæra á fiskstofna almennt séð. 

Ég skannaði það helsta úr bókinni og geta fróðleiksfúsir fundið það hér.   Ef menn vilja fræðast betur, má finna þessa bók á safni.