ICES viðurkennir áratuga mistök í stofnútreikningum

Ja hérna, loksins hefur sjálft ICES komist að því að náttúruleg afföll séu ekki stöðug fyrir alla árganga alltaf, 0.2 eða 18% á ári, heldur breytileg hjá makríl (og þá líklega hjá öðrum tegundum). Það þýðir að ef afföllin eru meiri en haldið (ákveðið) er þá er veiðihlutfallið, veiðidauðinn, minni en haldið er. þetta kollvarpar fyrri stofnútreikningum, eftir þetta nýja mat minnkar veiðiálag á makríl um 26% með tilheyrandi breytingum á stofnstærð. Tveir fræðingar frá Hafró voru í nefndinni sem fann þetta út og fróðlegt verður að sjá hvernig þeir munu bregðast við.

Alla tíð hafa Hafró og önnur ICES ríki gefið sér að afföll í fiskistofnum séu alltaf 18% fyrir alla árganga og stærðir af þorski og öðrum botnfiski og segjast byggja það á rannsóknum.

Eina sem hægt er að mæla er heildar dánartala með því að skoða hvernig afli (vísitala) árganga minnkar frá ári til árs. Heildar dánartala Z samanstendur náttúrulegri dánartölu M og fiskveiðidánartölu F. Með því að giska á M verður F samsvarandi gisk.

Einn Hafrógúrúinn sagði á fundi að ef M væri hærra en haldið væri, þá væri verndunarstefna þeirra farin út um gluggann. Á síðari árum hefur verið marg sannað að M sé miklu hærra en álitið er og þar er komin ástæða þess að allt er á niðurleið, þar sem saman fer kvótakerfi og "vísindaleg" ráðgjöf.

Efasemdarmenn eru búnir að benda á þetta í áratugi og loksins er viðurkennt að þeir hafi haft rétt fyrir sér. Reikningurinn vegna þessara mistaka er óendanlega hár. Hver mun borga hann?

Og, - verður ráðgjöf breytt í ljósi þessarar vitneskju?