Ofveiðistjórnun- stjórntæki blekkingarinnar

Stjórn fiskveiða felst ekki lengur í að hámarka afrakstur fiskistofna heldur að halda vinnunni og blekkja almenning. Með því að halda fram að fiskstofnar séu ofveiddir þá blæs rannsóknarapparatið (Hafró) út, það verður að efla rannsóknir, segja menn. Eftirlitsapparatið (Fiskistofa) stækkar, það verður að passa upp á reglurnar, smáfiskavernd, aflahámörk og hvað þetta allt heitir, - til að koma í veg fyrir ofveiðina. Til þess að halda vinnunni má „ofveiðin“ aldrei hætta. Hver kannast ekki við: „Það þarf að auka fé til rannsókna“?

Ef ekki væri ofveiðin þyrfti ekki alla þessa menn. Athyglisvert er að svo lengi sem ég man eftir hefur þorskstofninn verið ofveiddur. Þegar veiddust 500 þús tonn á sjötta áratugnum var hann ofveiddur, þá voru innan við 10 menn að vinna við fiskirannsóknir. Hann var enn ofveiddur 1970 þegar aflinn var um 400 þús tonn, og áfram og áfram. Í dag eru veidd 150 þús tonn og enn er þorskurinn ofveiddur. Útlendingarnir eru farnir, togaraflotinn helmingaður, netaveiðiflotinn ónýtur, trilluflotinn laskaður og 2 trillur róa nú með net í Faxaflóa. Og enn er ofveiði!

Þetta ofveiðikjaftæði er alheims vandamál: Hver kannast ekki við ofveiðina í Norðursjó, við Kanada, í Eystrasalti og reyndar í Barentshafi, en það er eini staðurinn þar sem stunduð er veiði langt umfram tillögur um sjálfbæra veiði. En þar er afli stöðugt vaxandi, vegna „ofveiðinnar“.

Síðustu daga hefur LÍÚ notað „ofveiðina“  í áróðursskini til þess að verja kvótakerfið illræmda:  „Stjórnvöld ætla að ofveiða skötusel,  80% umfram tillögur Hafró. Það stefnir í áliti Íslands sem ábyrgri fiskveiðiþjóð í hættu“, segir LÍÚ!

Farið er að ræða þetta  á alþjóða grundvelli og hér eru tvær áhugaverðar slóðir:

http://www.savingseafood.org/columns/the-times-they-are-a-changin-by-nils-stolpe-2.html

http://www.gloucestertimes.com/puopinion/local_story_356094301.html?keyword=topstory

Ekkert brottkast, allt hráefni að landi

Nú í hallærinu eru þeir í Sjávarútvegsráðuneytinu að dunda sér við að færa í reglur að allt hráefni sem fellur í togaratroll skuli fært að landi. Hausa, dálkar, innyfli og annað, allt skal þetta heim og þar í gúanó. Ráðherra segir að þetta "snúi að siðlegri umgengni við sjávarauðlindina".

Á meðan við búum við handónýtt fiskveiðikerfi sem hvetur til brottkasts, vannýtir miðin, flytur sjósókn frá fólkinu til sægreifa, þá eru pappírsdýrin að vinna í því að koma slorinu í land - með tapi. Allt í einhverri ímyndaðri "virðingu" við náttúruna.

Nær væri að skylda þá á skipunum til að kurla niður hausa og beinagarða áður en þeir fara í hafið svo "hráefnið" verði aðgengilegra fyrir horfiskinn, sem ekki má veiða. 

 

Sami ráðherra, landbúnaðar- og sjávarútvegs, skiptir sér hins vegar ekki af því að "veiðimenn" séu að skemmta sér við að kvelja laxa, þreyta þá til ólífis og sleppa þeim aftur. Þetta er þó hreint lögbrot, það er í trássi við dýraverndunarlög, sem segja að veiðidýr skuli aflífað svo fljótt sem auðið er og að bannað sé að kvelja dýr sér til skemmtunar. Hvar er virðingin við lífríkið?   

Hjakkað í sama farinu

Það getur verið gaman að rifja upp gamalt. Myndir verða skemmtilegri þegar árin líða, eins er með gamlar greinar, þá segir maður við sjálfan sig: Já, skrifaði ég þetta þá?

Hafróliðið lagði af stað í rall í vikunni og verður á sjó í þrjár vikur á þremur togurum. Góð búbót í formi yfirvinnu og sjópeninga í kreppunni.

Niðurstaðan verður sú að annað hvort veiða þeir minna eða meira en í fyrra, en þá veiddu þeir 25 tonn í úthaldinu. Ef þeir veiða minna þá láta þeir draga meira saman, ef þeir veiða meira, þá segja þeir ekki alveg að marka það, bíða verði eftir næstu "mælingu" og ekki megi slaka á uppbyggingunni. Sannið til, svona verður niðurstaðan, sama gamla tuggan.

Ég rakst á grein úr Pressunni en þar eru nokkrir lykilmenn spurðir álits á ráðgjöf Hafró um stóra samdráttinn 1993, þegar ráðlagt var að fara niður í 150 þús. tonn. Hver varð svo reynslan? Við erum enn að hjakka í sama farinu!

(Smella á myndina til að velja, smella aftur til að stækka)